Deze foto hierboven, van drie beelden in wording, is gemaakt in mijn atelier in Haarlem. Beeldhouwen, bezig zijn met verschillende steensoorten en deze tot een andere vorm maken door het met de hand en machines te bewerken is mijn grootste passie. Steen is hard, traag, gelaagd, soms onvoorspelbaar en heeft ontelbaar veel uitdrukkingsmogelijkheden in vorm, structuur, textuur en kleur. Een goed idee in combinatie met het beheersen van beeldhouwtechnieken is voor mij de basis om in steen te kunnen vormgeven. Door het geven van beeldhouwlessen, in mijn eigen atelier en bij Haarlem Ateliers, probeer ik mijn passie en het oude beeldhouwers vak door te geven aan anderen.
Mijn beelden gaan vaak over het universele. Veel beelden hebben hun oorsprong in oervormen en archetypen. Het zijn gedachten, ervaringen, overtuigingen en sferen vormgegeven in steen. Sommige beelden markeren de tijd en zijn in die zin gedenkstenen. Mijn leermeester was beeldhouwer Adriaan Seelen. Door zijn kundigheid en begeleiding groeide bij mij de liefde voor het beeldhouwen en het oude ambacht zoals het letterhakken. Door zoveel mogelijk met de hand te werken probeer ik aan zeggingskracht te winnen. Elk beeld heeft mijn handschrift die ik achterlaat in de steen door verschillende texturen. Ik zoek in mijn beelden naar een sobere en heldere vormentaal door zoveel mogelijk weg te laten. Vormonderzoek doe ik meestal door te schrijven met kleine krabbelschetsjes, in klei of in steen. Het uitwerken van een idee gaat samen met de uitvoering in de steen zelf. Door kijken, voelen, denken, afstand nemen groeit het beeld naar zijn definitieve vorm.
Onder de naam STEEN maak ik autonoom werk en beelden in opdracht voor bijzondere momenten; het overwinnen van een ziekte, het overlijden van een dierbare, een vriendschap, het starten van een bedrijf, een huwelijk, het krijgen van een kind, het kopen van een huis enz. Met deze “moment” beelden wil ik stil staan bij gebeurtenissen die gedenkwaardig zijn.
“STEEN maakt beelden voor mensen die bewust kiezen om op een eigen en persoonlijke manier te vieren en te gedenken”.
Mathilde Loerts
